Να μη ξεχνάμε πως έχει και πιτσιρικάδες η Μύκονος που δεν διαφέρουν διόλου απ' όλα τ' άλλα παιδιά, παντού στην Ελλάδα, παντού στον κόσμο...
Και να κάνουμε πράγματα γι' αυτούς τους πιτσιρικάδες, γήπεδα σωστά - όχι από τσιμέντο - χώρους άθλησης, χώρους ψυχαγωγίας, με την κυριολεκτική έννοια της λέξης, να τους δώσουμε δυνατότητες δημιουργικών διεξόδων και δραστηριοτήτων...
Όπως θα μας πει αμέσως κάθε γονιός, τα χρόνια περνούν πολύ γρήγορα και πολύ γρήγορα αυτοί οι ίδιοι πιτσιρικάδες θα πρέπει να αναλάβουν ευθύνες, να δουλέψουν, να κυβερνήσουν, να μεγαλώσουν παιδιά - κι όλ' αυτά θα τα κάνουν με βάση τα βιώματα, τις παραστάσεις, τις δυνατότητες, που θα τους έχουν δοθεί όσο είναι παιδιά...
2 σχόλια:
Γιάννη μου οι φωτογραφίες σου μαζί με το σχόλιό σου με συγκίνησε πολύ, ίσως γιατί ήμουν παιδί όπως όλοι και τώρα στα χρόνια της ωριμότητας παραδέχομαι πως δεν άλλαξα τίποτε..
Καλό Σαββατοκύριακο σου εύχομαι!
Κι όμως, Margo, αν κρίνω από το πώς μιλάνε για σένα μαθητές σου παλιοί κι από το πως μιλάς κι εσύ για τους τόπους απ' όπου πέρασες ως δασκάλα, το θετικό σου χνάρι πρέπει να τόχεις αφήσει εδώ κι εκεί... Κι αυτό δεν είναι λίγο!
Δημοσίευση σχολίου