Στο Ματογιάνι μια μέρα σαν όλες τις μέρες

Δειλινό στoν Γυαλό

Στον δρόμο

Αύγουστος

Ο Μύλος του Μπόνη

Στους Μύλους...

Θεοφάνεια στην Μύκονο

Η μέρα των Θεοφανείων χάραξε με τους καλύτερους οιωνούς... Θάταν γύρω στις 7:30  το πρωί, όταν βγήκα στην βεράντα κι αντίκρυσα ένα θέαμα μοναδικό, λίγο πριν ο ήλιος σκάσει πίσω από τον βράχο, ανάμεσα στο Αγράρι και στην Ελιά... 

Είναι μονάκριβο ένα τέτοιο θέαμα για όσους μένουν τον περισσότερο καιρό στις μεγάλες πόλεις και το βλέμμα τους στην ευθεία δεν συναντάει παρά μπετόν, μπαλκόνια, κάγκελα, παράθυρα κλειστά. Η ανάταση από την ουράνια αυτή παλέττα δεν μπορεί παρά να γεννά την αισιοδοξία πως όλα θα πάνε καλά στον κόσμο αυτό!  

Και τουλάχιστον την ημέρα εκείνη των Θεοφανείων όλα πήγαν καλά...

Κατά τις 10 ξεκίνησα για την Χώρα, ώστε να παρακολουθήσω το τελετουργικό των Μυκονιάτικων Θεοφανείων από την αρχή. Και εν αρχή ην η Μητρόπολις:

Η λειτουργία είχε σχεδόν τελειώσει, όταν έφτασα. Οι τελευταίοι πιστοί είχαν λάβει τον Μεγάλο

Αγιασμό...

 

...και περίμεναν υπομονετικά, άλλοι μέσα κι άλλοι έξω από την εκκλησία, να ολοκληρωθούν οι προετοιμασίες και να ξεκινήσει η πομπή...

...που μέσα από τα στενά της Χώρας...

...φτάνει στον πρώτο σταθμό, στα Τρία Πηγάδια, όπου ο ιερέας της Μητρόπολης συναντιέται με δύο ακόμα ιερείς, έναν από τους ναούς Αγίου Γεωργίου/Αγίου Φανουρίου/Αγίας Βαρβάρας και έναν ακόμη - ίσως από την Πανάχρα...

Στο σημείο αυτό και την κατάλληλη στιγμή απελευθερώνεται ένα περιστέρι, που πετάει τρομαγμένο μακριά, ανακουφισμένο κιόλας που φτηνά την γλίτωσε το κακόμοιρο, έτσι όπως είχε μείνει για ώρα κλεισμένο σ' ένα χαρτόκουτο!

Μετά την ολοκλήρωση της κοινής δέησης στα Τρία Πηγάδια η πομπή συνεχίζει μέσω της Ενόπλων Δυνάμεων και του Ματογιανιού προς το λιμάνι... Στην κεφαλή της πομπής πάντα οι σημαίες...

...και ο σταυρός...

Στην Αγία Κυριακή, ηχούν οι καμπάνες, με το που πλησιάζει η πομπή... 

Μέρα χαρμόσυνη...

Κι η πομπή φτάνει επί τέλους στο Παλιό Λιμάνι, όπου ήδη περιμένει πλήθος κόσμου...

Ενώ στον μώλο αρχίζουν να συγκεντρώνονται οι νέοι...

...και οι νέες, που θα δοκιμάσουν την τύχη, την επιμονή και την αντοχή τους στα κρύα νερά του Ιανουαρίου... 

Αφού κάνέι τον γύρο του λιμανιού, η πομπή σταματά στο Αη-Νικολάκι,  καθώς οι ιερείς με ορισμένους λίγους επισήμους προχωρούν στον στενό μώλο...

...όπου τους περιμένουν στρατηγικά παραταγμένοι όλοι οι τολμηροί κολυμβητές!

 Ο ιερέας της Μητρόπολης βυθίζει πρώτα τρεις φορές τον σταυρό στα νερά και τον ανασύρει με μια κορδέλλα και στην συνέχεια τον πετάει ελεύθερο ψηλά στον αέρα... (Στην επόμενη φωτογραφία ο σταυρός μόλις που διακρίνεται στα αριστερά του στύλου, λίγο κάτω από τις σημαίες). 

Ταυτόχρονα, οι κολυμβητές βουτούν στα παγωμένα νερά...

Μόλις ο σταυρός εντοπισθεί, κι αρχίζουν να επιστρέφουν βιαστικά οι κολυμβητές, βεγγαλικά ανάβουν πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας και γεμίζουν την ατμόσφαιρα με κοκκινωπούς καπνούς... Κάποιοι, που παρακολουθούν από την απέναντι ακτή του Γυαλού σκύβουν εκείνη την ώρα και βρέχουν τα χέρια τους στα καθαγιασμένα νερά, σταυροκοπιούνται... 

Εν τω μεταξύ, ο τυχερός, που φέτος ήταν ένας νέος, που υπηρετεί στο Λιμενικό Σώμα του νησιού, όπως έμαθα, επιστρέφει τον σταυρό στον ιερέα και λαμβάνει την ευλογία...

Το εθιμικό τελετουργικό τελειώνει εδώ για τους περισσότερους... 

Όχι, όμως, και για τον νέο, που βρήκε τον σταυρό... Εκείνος, αφού ντυθεί και συνέλθει κάπως από το παγερό σοκ, παίρνει πάλι τον σταυρό και κάνει την βόλτα του λιμανιού...  

Οι συγκεντρωμένοι πιστοί περιμένουν την στιγμή αυτή για να προσκυνήσουν ένας-ένας τον σταυρό... 

...και να αφήσουν ένα γενναίο φιλοδώρημα...

...ενώ την ίδιαν ώρα όσοι δεν ήταν τόσο τυχεροί φέτος στην προσπάθειά τους να πιάσουν τον σταυρό γυρνούν στο σπίτι τους, ελπίζοντας ότι τοιυ χρόνου θάναι η δική τους σειρά!

Και του χρόνου, λοιπόν...

Υ.Γ.: Ολόκληρη η σειρά φωτογραφιών από τα φετινά Θεοφάνεια στην Μύκονο εδώ.

Mykonos Daily News

Στην πλατφόρμα του Blogger, το Mykonos Daily News, καθημερινή διαδικτυακή εφημερίδα της Μυκόνου.

Εξαιρετική ιδέα... Καλοτάξιδη!

Το χάραμα της μέρας των Θεοφανείων

A so very Mykonos Christmas

Καλώς το - κι ας άργησε!!!

Κάτι, που σίγουρα έλειπε από την Μύκονο δεν ήταν τόσο οι εκδηλώσεις και τα events κάθε είδους (που τα 2-3 τελευταία χρόνια πυκνώνουν έτσι κι αλλιώς όλο και περισσότερο) αλλά η έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση γι' αυτά.

Με θυμάμαι πολλές φορές, τις ημέρες πριν κατέβω στο νησί, να ψάχνω από site σε site για να βρω τι εκδήλωση γίνεται, τι οργανώνεται, τι προγραμματίζεται. Άλλες φορές πάλι έψαχνα στο χάος των αφισών, έξω από το Δημοτικό Σχολείο στην Λάκκα. Κι άλλες φορές απλώς μάθαινα για κάτι εκ των υστέρων...

Αυτό το κενό της ενημέρωσης σχετικά με όσα γίνονται στο νησί - και γίνονται τώρα πια πολλά! - έρχεται να καλύψει μια καινούρια διαδικτυακή πρωτοβουλία, το "Kalosto", που υπόσχεται ότι θα μας ενημερώνει για όλα.

Και δεν έχω καμμιάν αμφιβολία ότι θα το κάνει, αλλά θα πρέπει όλοι να το στηρίξουμε και όλοι να βοηθήσουμε σ' αυτό, ε;

Πώς;

Δε είναι δύσκολο!

Με το να γίνουμε μέλη όσοι ενδιαφερόμαστε για την ζωή στο νησί.

Και, αν εκπροσωπούμε κάποιον Φορέα ή γκαλερί, κέντρο διασκέδασης, μπαρ ή όποιαν άλλη επιχείρηση, που φιλοξενεί ή οργανώνει εκδηλώσεις, εκθέσεις, συναυλίες, live κ.λπ., να ενημερώνουμε έγκαιρα και υπεύθυνα τους Διαχειριστές του "Kalosto" για ό,τι ετοιμάζουμε.

Καλωσορίζω, λοιπόν, το "Kalosto", που θεωρώ ότι η Μύκονος το χρειάζεται.

Καλοτάξιδο νάναι και πάντα με πλούσιο περιεχόμενο!

Μυκονιάτικη Πρωτοχρονιά στην Αθήνα

Πρωτοχρονιά Μυκονιάτικη, λοιπόν, χθες στην καρδιά της Αθήνας, στην φιλόξενη Αίθουσα του Συλλόγου των Ανωμεριτών, στα Σεπόλια... Τελείως Μυκονιάτικη, όμως... που πιο Μυκονιάτικη δεν γινόταν!

Με τον μάστορα σαμπουνιέρη και τουμπακτσή, Παναγιώτη Κουκά, παρόντα και ακμαίο...

Και με τρία ταλαντούχα παιδιά να εκπροσωπούν το παρόν της παραδοσιακής Μυκονιάτικης μουσικής και να μας αφήνουν όλους σίγουρους πια για το ότι είναι εξασφαλισμένο το μέλλον της...

Από την μύκονο, λοιπόν, το Α, το Β και το Γ της μουσικής της παράδοσης:

Ο Γιάννης "Ρήγας" Ασημομύτης:

Ο Μιχάλης Βαμβακούρης

Και ο Βασίλης Γρυπάρης

   

Έχει κι άλλα γράμματα πολλά η μουσική παράδοση της Μυκόνου, δεν έχει μονάχα το Α, το Β και το Γ, που βλέπουμε εδώ! Κι όλοι τα ξέρουμε τα παληκάρια και τις κοπελιές, όλοι τα συζητούμε κι όλοι είμαστε περήφανοι γι' αυτά - απλώς δεν ήταν χθες εκεί, αλλά θάναι στο νησί τα Φώτα, θάναι το Πάσχα, θάναι το Καλοκαίρι! Γιατί η μουσική δεν τελειώνει, η παράδοση μένει πάντα πηγή ζωντανή κι η Μύκονος συνεχίζει το ταξίδι της πάνω στους αφρούς του Αρχιπελάγους μέσα από τα παιδιά της... πάντα μέσα από τα παιδιά της!

Και του χρόνου!  

Υ.Γ.: Όσοι ενδιαφέρονται να δουν μια πληρέστερη συλλογή φωτογραφιών από την χθεσινή εκδήλωση, κλικ εδώ!