...

Το Καλοκαίρι σε λέγανε Doujon
Το Χειμώνα σε είπαν Αλέξανδρο
Με το μικρό σου όνομα
Σε φωνάζουμε
Όλες σου οι μάνες
Με το μικρό σε γνωρίζουμε
Όλοι σου οι πατεράδες.

Οι άλλοι
Μονάχα οι άλλοι
Σε ξέρουν με το επίθετο
Που σούδωσαν:
"Μεμονωμένο περιστατικό"...

Στο Μπλυντρί ψηλά

Μύκονος, αν είσαι κάτι...

... αν είσαι ένα πράγμα, ένα μονάχα... τότε δεν είσαι παρά λαϊκή Γεωμετρία...

Ένα μεσημέρι στο ΝΑΜΜΟS

Θυμάσαι Εύη;
Θυμάσαι, Γεωργία;
Θυμάστε 7;

Ο έρωτας στην Αλευκάντρα

Ένας ήλιος ανοιξιάτικος

Η Ιωάννα

Στο στενάκι, που ξεκινάει από το λιμάνι, δεξιά και μόλις λίγο πιο πάνω από τις "ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ", την Γκαλερί, που λειτουργεί στην θέση του παλιού Πρακτορείου Τύπου, μπορεί κανείς να διαβεί την κοκκινωπή πόρτα και να βρει την Ιωάννα, να φτιάχνει τις ζωγραφιές της και να πουλάει ένα σωρό μικρά και μεγάλα χειροτεχνήματα κι άλλα αντικείμενα. Όλα σε τιμές, που καμμιά μα καμμιά σχέση δεν έχουν με Μύκονο (!!!) κι όλα γλυκά κι απλά - σαν να παίρνουν από την γλυκύτητα των τρόπων της ίδιας της Ιωάννας κι από την απλότητά της...

... και δυό γλάροι...

Rooftops

It's all greek to me!

La fenetre donnait sur le coucher du soleil...

" Kastro" bar...

Red hot!

Μ' αναμένα τα φώτα σ' ουρανό και θάλασσα

Λυκόφως στο Αγράρι

Ceci n' est pas un chat!..

This is not a cat!..
This is a world class politician who suddenly realized he just used up his one of seven lives as a fierce longtime supporter of the ridiculously free market...
This is a world class politician who - oh, what a surprise!!! - finally found in the state vaults all the necessary funds he wouldn't find before... i.e., funds more than enough to reinvent himself as a visionary statesman, adopt socialist inspired measures in favor of the suffering poor and middle classes and guarantee bank deposits as well as the survival of investment or banking firms...

This is not a cat - so watch out! He's got several more lives in stock to reinvent himself as many times as necessary... at our expense, obviously,.. coincidentally, just like those investment and banking firms!..

Θλιβερό Καλοκαίρι για το "Caprice"

Για μερικά νέα παιδιά ήταν θλιβερό το φετινό Μυκονιάτικο Καλοκαίρι...

Δυό μήνες μετά τoν άδικο θάνατο του Doujon Zammit, που καλό είναι, αν θέλουμε να τον τιμούμε, να τον μνημονεύουμε με τ' όνομά του κι όχι αφηρημένα κι αόριστα ως 20χρονο Αυστραλό τουρίστα, η περίοδος στο Caprice έμελλε να κλείσει απότομα και εξ ίσου τραγικά με τον θάνατο του 28χρονου Ντέμη, ενός από τα πιο αγαπητά παιδιά στην μπάρα: ατύχημα μέσα στο μαγαζί το περασμένο Σάββατο το βράδυ, σε ώρα γλεντιού.

Οι φίλοι κι οι συνεργάτες του μιλούν για ένα εξαιρετικό παιδί κι αντέχουν με δυσκολία τον πόνο της απώλειας. Κι όσοι δεν τον γνώριζαν προσωπικά, όμως, δεν μπορούν παρά να θλίβονται για τον χαμό ενός ανθρώπου τόσο νέου...

"Καλό ταξίδι" στον Ντέμη κι από δω - και, αν υπάρχουν ευθύνες γι' αυτό το παράλογο ατύχημα, ελπίζω να αποδοθούν!

Forget me not...

Obviously not a picture directly associated with Mykonos, although the original profile shot was actually taken on board a ship to Mykonos...

The importance of the cause does explain why it's being posted here!..

   

Ο σταυρός στο ξωκλήσι

Το χρώμα της Γεωμετρίας

Le chat le plus grec!..

Sunrise explosion

Μια βραδυά στο "Γρυπάρειο"

Ένα φθινοπωρινό Σαββατοκύριακο στην Μύκονο... λίγο γκρίζο, λίγο βροχερό, αλλά γλυκό...
Μια απόδραση από την Αθήνα μικρή, αλλά πολύτιμη...
Και σπάνια, γιατί έμελλε να τελειώσει με μια βραδυά στο "Γρυπάρειο"!
Το "Γρυπάρειο" είναι ένα μικρό αριστούργημα, ένας πολιτιστικός πόλος, που δημιουργήθηκε στην Μύκονο με δωρεά της Κυρίας Σοφίας Γρυπάρη, στην μνήμη του συζύγου και του γιού της. Ένα μικρό "Μέγαρο Μουσικής", λίγο έξω από την Χώρα της Μυκόνου, λιτό, καλαίσθητο και, κυρίως, με εξαιρετική ακουστική, που μπορεί, με την σωστή και πλήρη αξιοποίηση από τον Δήμο, να αλλάξει τα δεδομένα της πολιτιστικής ζωής του νησιού, να προσδώσει περιεχόμενο στην καθημερινότητα των νέων του νησιού.
Προς αυτήν την κατεύθυνση υπάρχουν ακόμη πολλά, που πρέπει και που μπορούν να γίνουν από τον Δήμο, γιατί τώρα που υπάρχει ένας τέτοιος χώρος, μπορεί να αποτελέσει και η Μύκονος σταθμό στις περιοδείες σοβαρών καλλιτεχνικών συγκροτημάτων μουσικής ή χορού...

Στην χθεσινή, Κυριακάτικη, βραδυά στο "Γρυπάρειο" είχα γράψει λίγα λόγια, ήδη πριν από λίγες μέρες εδώ. Διοργανώθηκε από τον Σύλλογο Γυναικών της Μυκόνου και το Δίκτυο "ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ S.O.S.", για να κλείσει εορταστικά ένα πενθήμερο εκδηλώσεων και ενημέρωσης για το περιβάλλον.

Ένα εξαιρετικό τρίο μουσικών, που αποτελείτο:

Από τον πιανίστα και συνθέτη Γιάννη Αναστασόπουλο...

Την Μαρία Δελλή...

... στο ακορντεόν...

... και τον Δημήτρη Μακρή...

... στην κιθάρα...

... συνόδευσαν την τραγουδίστρια - και Μυκονιάτισσα - Κα Κατερίνα Θωμαΐδου...

... σε ένα ολοκληρωμένο μουσικό πρόγραμμα, με τίτλο "Να ξαναβρούμε τ' όνειρο" και με τραγούδια ελληνικά και ξένα.

Εξαιρετικές μελωδίες, γεροδεμένο και συγκροτημένο το τρίο των μουσικών, θεατρική ερμηνεία των τραγουδιών από την Κα Θωμαΐδου, με φωνή δουλεμένη και άρθρωση καθαρή. Ίσως, κατά την ταπεινή γνώμη ενός απλού ακροατή, να ήταν λίγο πιο teatrale απ' ό,τι έπρεπε ή απ' ό,τι "σήκωναν" τα τραγούδια η ερμηνεία της Κας Θωμαΐδου. Ωστόσο, σίγουρα φανερή η γερή προπαρασκευή της και κι ακόμα πιο φανερό το συνολικά θετικό τελικό αποτέλεσμα.

Όμορφη μουσική και ποίηση, ήχοι οικείοι, μουσική ακουστική, φτιαγμένη, δηλαδή, στα μέτρα του ανθρώπινου αυτιού... Και δίκαιο το γενναίο χειροκρότημα στο τέλος της εκδήλωσης, έκδηλη η ικανοποίηση των παρευρισκόμενων!

Και γι' αυτό είναι κρίμα που ανάμεσα στο κοινό δεν υπήρχαν νέα παιδιά, μαθητές, έφηβοι του νησιού, αγόρια και κορίτσια...

Όπως είπαμε, όμως, είναι ακόμη πολλά αυτά που μπορεί και που πρέπει να γίνουν από τον Δήμο Μυκονίων, ώστε να επιτύχει τον σκοπό της η γενναιόδωρη στάση της Κυρίας Σοφίας Γρυπάρη και να παίξει τον σπουδαίο ρόλο του το "Γρυπάρειο", για την καλώς νούμενη ανάπτυξη της Μυκόνου... την ανάπτυξη, που πραγμτικά έχει ανάγκη το νησί κι οι νέοι του!..

Δεν θέλω τίποτε άλλο...

... παρά ένα ακόμη ηλιοβασίλεμα..


Je ne veux qu' un coucher du soleil de plus...

Τραγουδάμε και παίζουμε μουσική για το περιβάλλον - μήπως και "Ξαναβρούμε τ' όνειρο"

Όσο πιο όμορφο και μαγευτικό είναι ένα περιβάλλον τόσο περισσότερη ανάγκη προστασίας έχει από τις αυθαιρεσίες και την υπερεκμετάλλευση... ακόμα κι από την απλή, ανθρώπινη κακογουστιά...
Δεν θα μπορούσαν νάναι διαφορετικά τα πράγματα για την Μύκονο, που ασφαλώς κινδυνεύει τουλάχιστον από την υπερεκμετάλλευση και την κακώς νοούμενη τουριστική αξιοποίηση. Έχω διατυπώσει ξανά και ξανά την άποψη ότι ένας τόπος μικρός έχει συγκεκριμένα όρια και περιθώρια και ασφαλώς ούτε χρειάζεται ούτε μπορεί να υποστηρίξει τόσες δραστηριότητες, τόσες κλίνες, τόσες μονάδες μαζικής εστίασης - οι περισσότερες, μάλιστα, από τις οποίες καμμιά μα καμμιά σχέση δεν έχουν με το περιβάλλον και την μαγειρική κουλτούρα των Κυκλάδων, αλλά απλώς μεταφυτεύουν αχρείαστα στην από μόνη της "πλήρη" κι ανθρώπινη νησιωτική ζωή τρόπους, που παραγεμίζουν την συχνά άχαρη ζωή μας στις πόλεις...

Αφορμή για τις σκέψεις αυτές μούδωσε το τετραήμερο, που οργανώνουν για το περιβάλλον στην Μύκονο ο δραστήριος τοπικός Σύλλογος Γυναικών με το Δίκτυο "ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS", που κλείνει με μια μουσική βραδιά στο Γρυπάρειο. Μια βραδιά, που θα δώσει σ' εμένα επί τέλους την ευκαιρία να βρεθώ πρώτη φορά στον χώρο αυτό, για τον οποίο πολλά καλά μαθαίνω, και να ακούσουμε όλοι μαζί καλούς μουσικούς κι απλή δικιά μας μουσική από νέα παιδιά - κι ανάμεσά τους την φίλη Μαρία Δελή, στο ακορντεόν...
Ελπίζω κι εύχομαι στο πλαίσιο των εκδηλώσεων αυτών να ακουσθούν - και κυρίως να εισακουσθούν! - πολλά και σημαντικά, που αφορούν κι ενδιαφέρουν όλους όσοι σχετίζονται με το νησί και το αγαπούν.

Little Miss Burberry...

Στην αυλή της Τουρλιανής

Οι πολυθρόνες του Caprice bar...

... εν αναμονή... μέχρι του χρόνου...
Και του χρόνου...

Super Paradise beach "on stage"

Ο "Αρμενιστής" στο ηλιοβασίλεμα

Prison a la grecque

Μη με λησμόνει...

... μόνο και μόνο επειδή φθινοπώριασε λίγο...

Το παράθυρο

Play ball!..

Let's have a drink right here!..

Ρόδο αμάραντο

Ένα από τα άγνωστα ξωκλήσια της Μυκόνου: Η Παναγία, το Ρόδο το αμάραντο...

Σε θυμάμαι να φεύγεις...

... αμυδρά... αλλά σε θυμάμαι...

Παραπορτιανή

Η πύλη του παράδεισου

Ψηλά, στο Μπλυντρί