Όσο πιο όμορφο και μαγευτικό είναι ένα περιβάλλον τόσο περισσότερη ανάγκη προστασίας έχει από τις αυθαιρεσίες και την υπερεκμετάλλευση... ακόμα κι από την απλή, ανθρώπινη κακογουστιά...Δεν θα μπορούσαν νάναι διαφορετικά τα πράγματα για την Μύκονο, που ασφαλώς κινδυνεύει τουλάχιστον από την υπερεκμετάλλευση και την κακώς νοούμενη τουριστική αξιοποίηση. Έχω διατυπώσει ξανά και ξανά την άποψη ότι ένας τόπος μικρός έχει συγκεκριμένα όρια και περιθώρια και ασφαλώς ούτε χρειάζεται ούτε μπορεί να υποστηρίξει τόσες δραστηριότητες, τόσες κλίνες, τόσες μονάδες μαζικής εστίασης - οι περισσότερες, μάλιστα, από τις οποίες καμμιά μα καμμιά σχέση δεν έχουν με το περιβάλλον και την μαγειρική κουλτούρα των Κυκλάδων, αλλά απλώς μεταφυτεύουν αχρείαστα στην από μόνη της "πλήρη" κι ανθρώπινη νησιωτική ζωή τρόπους, που παραγεμίζουν την συχνά άχαρη ζωή μας στις πόλεις...
Αφορμή για τις σκέψεις αυτές μούδωσε το τετραήμερο, που οργανώνουν για το περιβάλλον στην Μύκονο ο δραστήριος τοπικός Σύλλογος Γυναικών με το Δίκτυο "ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS", που κλείνει με μια μουσική βραδιά στο Γρυπάρειο. Μια βραδιά, που θα δώσει σ' εμένα επί τέλους την ευκαιρία να βρεθώ πρώτη φορά στον χώρο αυτό, για τον οποίο πολλά καλά μαθαίνω, και να ακούσουμε όλοι μαζί καλούς μουσικούς κι απλή δικιά μας μουσική από νέα παιδιά - κι ανάμεσά τους την φίλη Μαρία Δελή, στο ακορντεόν...
Ελπίζω κι εύχομαι στο πλαίσιο των εκδηλώσεων αυτών να ακουσθούν - και κυρίως να εισακουσθούν! - πολλά και σημαντικά, που αφορούν κι ενδιαφέρουν όλους όσοι σχετίζονται με το νησί και το αγαπούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου