Μεγάλη Πέμπτη

Good Thursday, originally uploaded by Aster-oid.

Στην Πανάχρα...

Στο κόκκινο!

Όταν τις προάλλες πίναμε τον καφέ μας με τον φίλο Δημήτρη στην "KAZARMA" και χαζεύαμε τον κόσμο, που ψώνιζε στην λαϊκή ακριβώς μπροστά μας, βγάλαμε την ίδια ή περίπου την ίδια φωτογραφία με την Κυρία, που αγόραζε ντομάτες κατακόκκινες, ντυμένη κι η ίδια στα κόκκινα, στα κατακόκκινα - κι είπαμε να τις ανεβάσουμε μαζί στα blogs...

Ο Δημήτρης ανέβασε πρώτος κι εγώ χθες...

Αλλά το θέμα ήταν τέτοιο που είπα να το κάνω και λίγο διαφορετικό!

Άμα σας ρωτήσουν...

... ποιό είναι το πιο ζωντανό σημείο στην Μύκονο, μπορείτε, βέβαια, να πείτε πως είναι το Cavo Paradiso γύρω στις 4 ή 5 τα ξημερώματα , Καλοκαίρι... Μπορείτε να πείτε πως είναι το Paradise Beach, μ' όλα του τα μπαρ σε παράταξη και τον κόσμο να χορεύει μισομεθυσμένος όπου βρει - συνήθως πάνω σε τραπέζια και πάγκους... Ή μπορείτε, πάλι, να πείτε πως είναι το Super Paradise Beach Bar, γύρω στις 7 το απόγευμα, ενός οποιουδήποτε καλοκαιρινού Σαββάτου... ή ενός Μαγιάτικου week-end, όταν, με την ευκαιρία των Πανεπιστημιακών spring breaks, μαζεύονται εκατοντάδες φοιτητές, που έχουν έρθει για εκδρομή και η παραλία τρίζει ολόκληρη από την αδρεναλίνη!..
Αλήθεια θάναι όλ' αυτά και σωστές οι απαντήσεις σας...

Ωστόσο, αν είστε, ας πούμε, λίγο διαφορετικοί ή εναλλακτικοί, αν έχετε χορτάσει από τέτοιες ζωντάνιες ή μόνο να τις χαζεύετε μπορείτε πια, αν είστε λίγο φιλέρευνοι ή λίγο μυημένοι... τότε μπορεί και να πείτε ότι την πιο γνήσια, αν και νηφάλια, ζωντάνια στο νησί την παρατηρεί κανείς νωρίς το πρωί στο Παλιό λιμάνι, μπροστά στο "RAYA" & στο "KAZARMA", δίπλα στο Άη-Νικολάκι της Καδένας... στην μαρμάρινη Μπάνκα, όπου κάθε μέρα στήνεται η υπαίθρια λαϊκή ψαραγορά, και πιο δίπλα ακόμη, εκεί, όπου απλώνουν την πραμάτια τους οι μανάβηδες...

Κόσμος, που πηγαινοέρχεται, φωνές από τους ψαράδες, φωνές από τους μανάβηδες, φωνές από τους πελάτες, τους νοικοκυραίους, που ψωνίζουν τα χρειαζούμενα για το τραπέζι της ημέρας, φωνές σαν μουσική, που ρωτάνε για την ποιότητα κι άλλες φωνές, που απαντούν... φωνές σαν μουσική... μουσικής ζωής καθημερινής, ζωής ανθρώπων, που ζουν ζωή πραγματική κι όχι από την άλλη, την δισδιάστατη των περιοδικών και της τηλεόρασης...

Και χρώματα, πολλά χρώματα... χρώματα της Φύσης, της Άνοιξης, του Καλοκαιριού, της στεριάς και της θάλασσας...

Μπορείτε να πετύχετε κανένα θηριώδες μαγιάτικο, να σας περιμένει στο τσιγκέλι...


... ή αυγά φρέσκα στην καρτέλα, που την θέλουν όλη την προσοχή σας, κατά την μεταφορά...

... ή κατακόκκινες ντομάτες, που μπορείτε επί τόπου να τις ταιριάξετε με τα κατάλληλα ρούχα και να σας πάρει ο μανάβης κάπως πιο στα σοβαρά...

Το βέβαιο, πάντως, είναι πως, έτσι και πάτε μια φορά, πρωί στο λιμάνι, θα βρεθείτε ανάμεσα σε πρόσωπα ενδιαφέροντα, που το καθένα τους, καθώς θα το κοιτάζετε, θάχει μια ιστορία να σας πει... Ίσως, μάλιστα, ήδη να σας την λέει, καθώς βλέπετε τις φωτογραφίες αυτές...

Στη λιακάδα

Περάστε!..

Come on in!, originally uploaded by Aster-oid.

Οι καρέκλες του "SEA SATIN"

Έτοιμες για την καινούρια περίοδο... Και σήμερα πια, φαντάζομαι, θάναι έτοιμα και τα τραπέζια...

Μπορεί τα τελευταία χρόνια, με τόσα καινούρια εστιατόρια, νάχει χάσει λίγη από την παλιά του έλξη το "SEA SATIN", αλλά η μαγευτική του θέση, στα πόδια των Κάτω Μύλων, παραμένει σταθερή αξία και ελπίζω να παραμένει επίσης σταθερή αξία η ποιότητα και το service του.

Ο καιρός...

... μπορεί να μη κάνει για μπάνιο, αλλά για ηλιοθεραπεία στην ξαπλώστρα του Ορνού μια χαρά είναι!..

Οι πρώτες ομπρέλλες...

... στον Ορνό!

Μεγάλη Δευτέρα

Good Monday, originally uploaded by Aster-oid.

Στην Πανάχρα...

Η ¨Αστερία"

Το μαγαζάκι των ψηφιδωτών, πλάι στο Πρακτορείο εφημερίδων της Χώρας.

Δυό μέρες στην Μύκονο - Μέρος ΙΙ

Είναι πολλοί όσοι νομίζουν ότι στην Μύκονο δεν γίνονται πολλά πράγματα πέρα από το γνωστό γλεντοκόπι, που παρουσιάζει εμμανώς για τους δικούς του λόγους, το Δελτίο Ειδήσεων του STAR CHANNEL από την Πασχαλινή περίοδο μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Ωστόσο, αν κοντοσταθεί κανείς για λίγο στον (απαράδεκτο) Πίνακα Ανακοινώσεων, που βρίσκεται πάνω στην πλατεία της Λάκκας, στην μάντρα του Δημοτικού Σχολείου κι ακριβώς δίπλα στο περίπτερο, ίσως καταφέρει να ξεχωρίσει ανάμεσα στις πολλές και διάφορες ανακοινώσεις εκείνες, που δείχνουν ότι τουλάχιστον κατά καιρούς κάτι ενδιαφέρον γίνεται.

Δεν είμαι από εκείνους, που καταφέρονται κατά του κοσμικού χαρακτήρα του νησιού. Ο χαρακτήρας αυτός είναι μια πραγματικότητα, που έδωσε ανάσα ζωής στους ντόπιους και που, όσο τηρούνται ορισμένοι κανόνες - που δεν τηρούνται πάντα - μπορεί να έχει και θετικά στοιχεία. Σε κάθε περίπτωση, ο χαρακτήρας αυτός είναι δεδομένος και αποφέρει κέρδη, που μερικές φορές βρίσκουν σωστή χρήση...
Σε επίπεδο Δήμου, είμαι πεπεισμένος ότι, με βάση τα κέρδη από τον Τουρισμό, μπορούν να γίνουν πολύ περισσότερα πράγματα, ως προς τους δρόμους, την πρόσβαση σε παραλίες, την καθαριότητα στο νησί. Μπορούν, επίσης, να γίνουν ακόμη περισσότερα και στον τομέα των πολιτιστικών δραστηριοτήτων, που, μαζί με άλλα πράγματα, θα βοηθήσουν το νησί να μη ερημώνει τον Χειμώνα, τους νέους να αναπτύξουν ενδιαφέροντα, τους μεγαλύτερους να διευρύνουν τους ορίζοντές τους...

Μπορεί, λοιπόν, να μη γίνονται πολλά πράγματα, αλλά, πάντως, με την υποστήριξη του αρμόδιου Δημοτικού Φορέα, της ΔΕΠΠΑΜ, γίνονται ορισμένα και αξίζει τον κόπο να στεκόμαστε σ' αυτά.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα, η Θεατρική Ομάδα της Μυκόνου ολοκλήρωσε έναν κύκλο παραστάσεων με αποσπάσματα έργων του Αριστοφάνη, συνεχίζοντας έτσι τις τακτικές ετήσιες παραγωγές της.

Όταν, πάντως, έφτασα στην Μύκονο είχε μόλις τελειώσει η Έκθεση Φωτογραφίας και άρχιζε η Έκθεση Ψηφιδωτού και Αγιογραφίας στον φιλόξενο χώρο της ΔΕΠΠΑΜ, πάνω στο Ματογιάννι.

Αν έχω καταλάβει καλά, το Εργαστήρι του Ψηφιδωτού λειτουργεί στην Μύκονο με φροντίδα "Αστερία". Η "Αστερία" είναι ένα πραγματικά πολύ καλό εργαστήριο ψηφιδωτών, που βρίσκεται αριστερά του Πρακτορείου των εφημερίδων της Χώρας, πίσω από τον "Μαδούπα", και που, όσο κι αν δεν το πιάνει εύκολα το μάτι σου, διαθέτει πολλά μικρά και μεγάλα αξιόλογα κομμάτια της σπάνιας αυτής Τέχνης.

Θα σταθώ ιδιαιτέρως στο Αγιογραφικό κομμάτι της Εκθέσεως, καθώς έχω ιδιαίτερη αδυναμία στην Τέχνη αυτή, που αποτελεί σπουδαίο κομμάτι και συνέχεια μιας Ελληνικής παραδόσεως, η οποία με το ένα πόδι μπορεί να πατάει γερά σε επίσημα καλλιτεχνικές βάσεις, με ρίζες στο Βυζάντιο κι ακόμη πιο πίσω, αλλά με το άλλο πόδι πατάει εξ ίσου γερά στην διαχρονικά αυθόρμητη έκφραση της λαϊκής ψυχής και των πνευματικών της αναγκών, στην πρόσληψη και στις ερμηνείες των απλών ανθρώπων για τον βίο και τα κατορθώματα των Αγίων.

Βρήκα εξαιρετικά εκφραστική την αποτύπωση των δύο έφιππων Αγίων μας σε εναγκαλισμό και ασπασμό.

Αλλά εκεί που θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή όσων ενδιαφέρονται είναι στο χέρι - και, πίσω από το χέρι, στην ψυχή - του Νικόλαου Κ. Βη, που μετείχε στην Έκθεση με τις δυό επόμενες εικόνες. Εικόνες, που χρματικά, εκφραστικά και κινησιολογικά μιλούν από μόνες τους...

Light...

... Coke στο Ματογιάννι...

Τα "ΑΣΤΡΑ"...

... της Μελισσούλας!

Ένα από τα ιστορικά μπαρ της Μυκόνου, το μπαρ του Μπάμπη Πασάογλου, σε ένα ακόμη πιο ιστορικό σημείο της Μυκόνου: Τα Τρία Πηγάδια, hot spot διαφορετικού χαρακτήρα μιας άλλης, διαφορετικής, εποχής...

Ο μύθος έλεγε ότι όποιος ξένος έπινε νερό από τα πηγάδια αυτά θάταν το ριζικό του να παντρευτεί Μυκονιάτισα και να μείνει στο νησί για πάντα...

(Όχι, δεν έχω πιει απ' το νερό αυτό... Ίσως γι' αυτό μ' έχουνε φάει τα δρομολόγια Αθήνα- Μύκονος!!!)

Το παγκάκι του Άη-Νικολακιού...

Church window & bench 1, originally uploaded by Aster-oid.

... της Καδένας.
Το παγκάκι της γαλήνης, το παγκάκι των λογισμών, το πιο ζηλευτό παγκάκι στο Αιγαίο όλο!

Η "ΚΑΔΕΝΑ"...

... είναι το πιο καινούριο μαγαζί, στο λιμάνι. Τόσο καινούριο, που δεν πρόλαβα να το δοκιμάσω ακόμη!..

Καθώς βρίσκεται ακριβώς μπροστά στο αγαπημένο Άη-Νικολάκι της Καδένας, απ' όπου, φαντάζομαι, πήρε τ' όνομά της, έχει εγγυημένη θέα στην ανατολική Χώρα και, βέβαια, στο πιο ζηλευτό παγκάκι του Αιγαίου... το παγκάκι του Άη-Νικολακιού...

Πάσχα στους Κάτω Μύλους

Κυριακή των Βαΐων

Palm Sunday 1, originally uploaded by Aster-oid.

Αγία Κυριακή

Η εκκλησιά του Γάτη

Έχει εκατοντάδες εκκλησάκια κι εκκλησίες η Μύκονος...

"Μέσα σ' εκείνες τις τόσες πολλές μετριέται μαζί πάντα και η εκκλησιά του Γάτη. Άμα θα τύχετε κάποτε εκεί, να πείτε να σας την δείξουνε."

Τόπα...

"Θα βρεθεί αμέσως άνθρωπος για να σας πάει στην Λάκκα που είναι το όνομα της γειτονιάς, με κάτι μικρά σπιτάκια ακουμπιστά στις πέτρινες πλάκες, που ανεβοκατεβαίνουν λες και τις σέρνει στην ράχη του ένα αόρατο φίδι που με του κορμιού το σείσμα χαράζει τα σοκάκια της, οπόταν σ' ένα απ' τα στενά, απάνω σ' ένα σπίτι που είναι μονοκάμαρο, στην μπροστινή γωνιά της σκεπής και φιλιαστά με τα χείλια της, κάθεται φρόνιμα-φρόνιμα η εκκλησιά του Γάτη"

Και βρέθηκε, αλήθεια, τέτοιος άνθρωπος να με καθοδηγήσει προς αυτήν την εκκλησιά, που την είχα ακούσει από παλιά: Η Λουίζα... "Εκείνο το δρόμο θα πάρεις", μούπε τις προάλλες, "πενήντα μέτρα θα πας και, να, έτσι θα κάνεις το κεφάλι σου προς τα αριστερά κι απάνω και θα την δεις αμέσως".

"Είναι αδύνατο να μη τήνε γνωρίσεις αμέσως ότι είναι εκκλησιά, γιατί έχει όλα τα πρέποντα. Τον καταπόρφυρο τρούλλο, τους κατάλευκους τοίχους, το στενόμακρο σχήμα της βγαλμένο από ρυθμούς του Βυζαντίου, την ξύλινη πόρτα γερμένη για να δείχνει ολοφάνερα ότι είναι ανοιχτή στα πλήθη, και αν δεν ήταν χτισμένη απάνω στην σκεπή που να μπορεί να την σήκωνες, η εκκλησιά θα κάθιζε ίσα-ίσα στη φούχτα σου. Και τότε ο ντόπιος άνθρωπος που θα σ' έχει πάει για να σου την δείξει θα σου πει:
<<Μια φορά ένας ναυτικός μες στη μεγάλη φουρτούνα οπού κιντύνευε να χαθεί το καράβι του, έταξε τ' Άι-Νικόλα: ΄Άι-Νικόλα μου σώσε με και να σου χτίσω μιαν εκκλησιά τετράπυλη'. Ο άνθρωπος κείνος εσώθηκε, μα την τετράπυλη δεν την έκαμε γιατί τονέ φάγαν τα χρέγια. Το λοιπόν πριν ν' αποθάνει, για να μην απομείνει με το τάμα στην ψυχή του, λέει πάλι τ' Άι-Νικόλα: 'Άι-Νικόλα μου σχώρα με, δεν έχω τις δυνάμεις για το πολύ οπού σου 'ταξα, μα κείνο που δύναμαι θα σου το κάμω'. Και λοιπόν του 'χτισε τούτο που βλέπεις στο δώμα του σπιτιού του. Τώρα περάσανε πια τα χρόνια, το σπίτι επήγε σ' άλλα χέρια και τ' όνομα τ' ανθρώπου έσβησε, γιατί τα ονόματα μπερδεύουνται, δεν απομένουνε παντοτινώς, και το εκκλησιδάκι το λένε τώρα του Γάτη, γιατί ένας μαύρος γάτης ετρύπωσε απ' την πόρτατου οπού δεν εχωρούσε να βγει κι οι ανθρώποι τόνε βγάλανε>>.

Με χαρακτήρες πλάγιους, απόσπασμα από το βιβλίο της Μέλπως Αξιώτη "Το σπίτι μου", Εκδόσεις "ΚΕΔΡΟΣ" 1986, σελ. 15-16.

Η Μέλπω Αξιώτη

"... δεν είμαι τώρα πια παρά ένα άγαλμα μαρμάρινο πάνω σ' ένα μικρό σταυροδρόμι..."


Η Μέλπω Αξιώτη (1905-1973) αγναντεύει από το αιώνιο αυτό στασίδι της τους Κάτω Μύλους, την Δήλο, το μυθικό ηλιοβασίλεμα...
Την τρώει η αλμύρα κι ο τακτικός βοριάς, αλλά σίγουρα δεν παραπονιέται, γιατί ξέρει πως αυτά είναι στοιχεία άρρηκτα συνυφασμένα με τον τόπο της... ίσως ακόμα-ακόμα και στοιχεία γενεσιουργά του τόπου της, της Μυκόνου, που πάντα ήταν πρωταρχική της έγνοια...

Η ζωή της κύλησε μέσα σε δύσκολες συνθήκες, πέρασε πολλά χρόνια μακριά από την Ελλάδα, μακρά από το σπίτι της, την Μύκονο κι είναι αξιοσημείωτο το πώς μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο και κλίμα διεθνισμού πάσχιζε ώς την τελευταία της στιγμή να διασώσει μνήμες από το μικρό αυτό νησί της, την καθημερινή ζωή των ανθρώπων, την ιστορία του... Πάσχιζε να συνδέσει την δύσκολη καθημερινότητά της στην "εξορία" με τον πόνο του νόστου, που αναβαλλόταν κι αργούσε, την φορτισμένη επικαιρότητα των μεταπολεμικών χρόνων με τις μνήμες της παιδικής ηλικίας, τους Μυκονιάτικους θρύλους και τις αφηγήσεις των γυναικών
στις πεζούλες... Πράγματα φαινομενικά ασήμαντα ίσως μέσα στον ορυμαγδό των παγκόσμιων γεγονότων και των ριζικών ανακατατάξεων.

Ωστόσο, η persona Κάδμω του έργου της επιμένει σ' αυτήν την προσπάθεια, μια προσπάθεια που "Θα την πάει πιο πέρα. Χέρι αόρατο την οδηγεί για να το πάει πιο πέρα αυτό το ασήμαντο πράγμα, το λίγο. Κι ίσως να την οδηγούνε οι νεκροί."
Γιατί επιμένει, λοιπόν, η Κάδμω; Γιατί εκεί, μέσα στην καρδιά των γεγονότων μιας νέας κοσμογονίας, επιμένει στα ανεπίκαιρα, που κουβαλάει μέσα της; "Γιατί και το επίκαιρο, είπε, δεν είναι μιας λογής. Κάποτε το μετράς διαφορετικά."

Το "KAZARMA"

Ακόμη ένα από τα έντιμα και καλαίσθητα μαγαζιά, που έχουν ανοίξει τα τελευταία χρόνια στον Γυαλό... Το "ΚΑΖΑRΜΑ", δίπλα ακριβώς στο "RAYA", με την ίδια υπέροχη θέα και το ίδιο υψηλό επίπεδο παροχής υπηρεσιών με λογικό κόστος. Value for money κι εδώ...

Αγαπημένο μαγαζί της γλυκειάς Εύης - στην οποία έχω υποσχεθεί μια καλή φωτογραφία από το μαγαζί "της" και θα το κάνω... Αγαπημένο της Λουΐζας και του Δημήτρη, επίσης...

Ιδανικό για έναν πρώτο ή δεύτερο ή και τρίτο πρωινό καφέ για όποιον θέλει να μετάσχει στην πολύβουη πρωινή ζωή του λιμανιού...

Εξαιρετικό και για γεύμα το Καλοκαίρι, γιατί το λιμάνι το μεσημέρι είναι σχεδόν πάντα ήσυχο και γιατί οι μερίδες φαγητού είναι γενναίες και ποτέ δεν απογοητεύουν...

Αν στέκομαι ιδιαίτερα σε μαγαζιά, όπως το "KAZARMΑ" & το "RAYA" είναι ακριβώς επειδή ξεφεύγουν από τον τουριστικό χαρακτήρα, που συνήθως επιλέγουν τα μαγαζιά στα λιμάνια όλων των νησιών μας, κι επειδή με τις προτάσεις τους ανανεώνουν και αναβαθμίζουν συνολικά τον Γυαλό. Δείχνουν ότι ψάχνονται γαστρονομικά, αλλά ψάχνονται με τρόπο ισορροπημένο και δίχως εκζήτηση ή περιττή επιτήδευση. Με τρόπο, που μένει μακριά από σουρλουλούδικα πιάτα, με τρόπο, που πατάει γερά στην κουζίνα και στις συνήθειες των Ελλήνων και τελικά ταιριάζει στο ίδιο το νησί, στο κλίμα του, στην χαλαρή ατμόσφαιρα των διακοπών...

"Oι τιμές του συναλλάγματος...

"Exchange rates are killing me... What a drag...", originally uploaded by Aster-oid.

... μ' έχουν εξουθενώσει..."

Στο καλντερίμι

Το "RAYA"...

... πάνω στον Γυαλό είναι ένα από τα μαγαζιά, που στήθηκαν τα τελευταία χρόνια και ανανέωσαν την εικόνα του Παλιού Λιμανιού, προσφέροντας καλό φαγητό, καθώς και γλυκά, ποτά ή απλώς καφέ...
Τα δυό παιδιά, που το διευθύνουν...


... κάνουν πολύ καλή και πολύ έντιμη δουλειά. Βρίσκονται συνεχώς εκεί και προσφέρουν αυτό, που οι Αμερικανοί ονομάζουν "value for money", δηλαδή αξία αντίστοιχη του κόστους και το κόστος εδώ είναι αρκετά λογικό... έως και χαμηλό για τα δεδομένα ενός ακριβού νησιού, όπως είναι η Μύκονος.
Παρασυρόμενοι συχνά και απογοητευόμενοι ακόμη συχνότερα από τα πολλά και διάφορα trendy εστιατόρια, που προβάλλονται αδιακρίτως από τον Τύπο και διάφορους παρατρεχάμενους και μας πουλάνε φύκια για μεςταξωτές κορδέλες, έχουμε φτάσει πια σ' ένα σημείο να εκτιμούμε το αυτονόητο, το να μη μας κοροϊδεύουν, το να μας παρέχουν αυτό, που μας υπόσχονται, αυτό, που προσδοκούμε...
Και το RAYA είναι ένα από αυτά τα τα 2-3 καινούρια μαγαζιά του Γυαλού, που όχι μόνον δεν κοροϊδεύουν την πελατεία τους, αλλά πασχίζουν και καταφέρνουν να παράσχουν υπηρεσίες χωρίς επιτήδευση ούτε εκζήτηση... Απλώς με ευγένεια και ενδιαφέρον - γι' αυτό και με αποτελεσματικότητα...

Ο αργαλειός της Ιωάννας...

... στην γειτονιά της Παραπορτιανής είναι ο τελευταίος στην Μύκονο... Αν θέλει κανείς ένα υφαντό χειροποίητο από την Μύκονο, το μαγαζάκι αυτό είναι η καλύτερη επιλογή, που έχει στην διάθεσή του!

Γιάννης Γαλάτης

Yannis Galatis, originally uploaded by Aster-oid.

Μπορεί να ήταν εξαιρετικά ατυχείς ορισμένες πρόσφατες τηλεοπτικές εμφανίσεις του, αλλά, έτσι κι αλλιώς, η Μύκονος οφείλει ένα μεγάλο μέρος της διεθνούς φήμης της στην αγάπη του για τον τόπο του και στις προσπάθειές του...

"Να σου πω ένα μυστικό;"

"Let me tell you a secret...", originally uploaded by Aster-oid.

Κάτι πήρε τ' αυτί μου για το Πάσχα και μας ρίχνει και κάτι περίεργα βλέμματα τ' αφεντικό...

Στην πεζούλα

Μπροστά τους, στα τρία βήματα, μπορεί να περνάνε celebrities της καλής ή της κακιάς ώρας, μπορεί να περνάνε ορδές λαχανιασμένων τουριστών από τα κρουαζιερόπλοια, gay ζευγάρια πιασμένα χέρι-χέρι ή αγκαλιασμένα...
Ωστόσο, όπως το γράφουν παλιά βιβλία για την ζωή στην Μύκονο εδώ και πολλές, πάρα πολλές δεκαετίες, έτσι και σήμερα, οι γυναίκες της Μυκόνου πάντα κάθονται στις πεζούλες έξω από τα σπίτια τους να συζητήσουν τα νέα του σπιτιού τους ή της γειτονιάς, να κουτσομπολέψουν, να χωρατέψουν...
Για κάποιους, παρά τα επιφαινόμενα, δεν αλλάζουν ποτέ η ζωή κι οι συνήθειές της, όπως διαμορφώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου από τις πραγματικές κοινωνικές συνθήκες και ανάγκες κι όπως παραδόθηκαν από γενιά σε γενιά...

Επειδή την ξέρω την αδυναμία της, έφερα κάτι από την Μύκονο για την αγαπημένη Δενδρογαλή...
Και μια μικρή ιστορία, επίσης...

When God made the world, He chose to put animals in it, and decided to give each whatever it wanted.

All the animals formed a long line before His throne, and the cat quietly went to the end of the line.

To the elephant and the bear He gave strength;

to the rabbit and the deer, swiftness;

to the owl, the ability to see at night;

to the birds and the butterflies, great beauty;

to the fox, cunning;

to the monkey, intelligence;

to the dog, loyalty;

to the lion, courage;

to the otter, playfulness...

And all these were things the animals begged of God.

At last, He came to the end of the line, and there sat the little cat, waiting patiently...

"What will YOU have?", God asked the cat.

The cat shrugged modestly: "Oh, whatever scraps you have left over. I don't mind."

"But I'm God. I have everything left over."

"Then I'll have a little of everything, please."

And God gave a great shout of laughter at the cleverness of this small animal, and gave the cat everything he asked for, adding grace and elegance and, only for him, a gentle purr that would always attract humans and assure him a warm and comfortable home.

But he took away his false modesty...

Lenore Fleischer

Έχει και ΑΤΜ...

... η Μύκονος! Απόδειξη:

Δυό μέρες στην Μύκονο - Μέρος Ι : Η ανακαίνιση

Μέσα Απριλίου κι η Μύκονος ετοιμάζεται για το Ελληνικό Πάσχα και την φετινή περίοδο...
Τα πρώτα κρουαζιερόπλοια άρχισαν να καταπλέουν και να γεμίζει το νησί με τους γνώριμους τουρίστες, που κινούνται ομαδικά, βιαστικοί κι εκστατικοί...
Το "INSIGNIA", από την περιοχή των Κάτω Μύλων:

Στα καλντερίμια, ο καιρός προστάζει σαγιονάρες...

... αλλά, όπου και να κυκλοφορήσεις στην Χώρα, σε παίρνει η μυρωδιά της μπογιάς...

Μια βδομάδα πριν από το Πάσχα κι όλοι οι καταστηματάρχες αποφάσισαν να βάψουν ταυτόχρονα τα μαγαζιά τους μέσα κι έξω ή να τα ανακαινίσουν...

Το "Prince Oliver":

Ο "Καίσαρης" (που για κάποιους από μας θα είναι πάντα η "Βεγγέρα"):

Οι "Camares":

To "Mykonos Bar":

Το "Κεντρικόν":

Κι από κοντά κι ο Δήμος, που αποφάσισε να ασφαλτοστρώσει - έστω και με μπαλώματα εδώ κι εκεί!!!