Τετάρτη 23 Απριλίου 2008

Άμα σας ρωτήσουν...

... ποιό είναι το πιο ζωντανό σημείο στην Μύκονο, μπορείτε, βέβαια, να πείτε πως είναι το Cavo Paradiso γύρω στις 4 ή 5 τα ξημερώματα , Καλοκαίρι... Μπορείτε να πείτε πως είναι το Paradise Beach, μ' όλα του τα μπαρ σε παράταξη και τον κόσμο να χορεύει μισομεθυσμένος όπου βρει - συνήθως πάνω σε τραπέζια και πάγκους... Ή μπορείτε, πάλι, να πείτε πως είναι το Super Paradise Beach Bar, γύρω στις 7 το απόγευμα, ενός οποιουδήποτε καλοκαιρινού Σαββάτου... ή ενός Μαγιάτικου week-end, όταν, με την ευκαιρία των Πανεπιστημιακών spring breaks, μαζεύονται εκατοντάδες φοιτητές, που έχουν έρθει για εκδρομή και η παραλία τρίζει ολόκληρη από την αδρεναλίνη!..
Αλήθεια θάναι όλ' αυτά και σωστές οι απαντήσεις σας...

Ωστόσο, αν είστε, ας πούμε, λίγο διαφορετικοί ή εναλλακτικοί, αν έχετε χορτάσει από τέτοιες ζωντάνιες ή μόνο να τις χαζεύετε μπορείτε πια, αν είστε λίγο φιλέρευνοι ή λίγο μυημένοι... τότε μπορεί και να πείτε ότι την πιο γνήσια, αν και νηφάλια, ζωντάνια στο νησί την παρατηρεί κανείς νωρίς το πρωί στο Παλιό λιμάνι, μπροστά στο "RAYA" & στο "KAZARMA", δίπλα στο Άη-Νικολάκι της Καδένας... στην μαρμάρινη Μπάνκα, όπου κάθε μέρα στήνεται η υπαίθρια λαϊκή ψαραγορά, και πιο δίπλα ακόμη, εκεί, όπου απλώνουν την πραμάτια τους οι μανάβηδες...

Κόσμος, που πηγαινοέρχεται, φωνές από τους ψαράδες, φωνές από τους μανάβηδες, φωνές από τους πελάτες, τους νοικοκυραίους, που ψωνίζουν τα χρειαζούμενα για το τραπέζι της ημέρας, φωνές σαν μουσική, που ρωτάνε για την ποιότητα κι άλλες φωνές, που απαντούν... φωνές σαν μουσική... μουσικής ζωής καθημερινής, ζωής ανθρώπων, που ζουν ζωή πραγματική κι όχι από την άλλη, την δισδιάστατη των περιοδικών και της τηλεόρασης...

Και χρώματα, πολλά χρώματα... χρώματα της Φύσης, της Άνοιξης, του Καλοκαιριού, της στεριάς και της θάλασσας...

Μπορείτε να πετύχετε κανένα θηριώδες μαγιάτικο, να σας περιμένει στο τσιγκέλι...


... ή αυγά φρέσκα στην καρτέλα, που την θέλουν όλη την προσοχή σας, κατά την μεταφορά...

... ή κατακόκκινες ντομάτες, που μπορείτε επί τόπου να τις ταιριάξετε με τα κατάλληλα ρούχα και να σας πάρει ο μανάβης κάπως πιο στα σοβαρά...

Το βέβαιο, πάντως, είναι πως, έτσι και πάτε μια φορά, πρωί στο λιμάνι, θα βρεθείτε ανάμεσα σε πρόσωπα ενδιαφέροντα, που το καθένα τους, καθώς θα το κοιτάζετε, θάχει μια ιστορία να σας πει... Ίσως, μάλιστα, ήδη να σας την λέει, καθώς βλέπετε τις φωτογραφίες αυτές...

4 σχόλια:

7Demons είπε...

Το πιό ζωντανό πράγμα στη Μύκονο είναι και το πιό απεχθές:
Τα παντός φύλου μιλιούνια απο ανερυθρίαστα ξέκωλα που επιδράμουν για μιά καλή αρπαχτή...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Όλοι χωράνε, 7! Τόχουμε πει και το αποολαμβάνουμε ΚΑΙ αυτό!!!
:-)

La Gigi είπε...

εμένα πάντως αν με ρωτήσουν θα τους πω να έρθουν εδώ να δουν :)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Μελισσούλα, με συγκινείς... Σ΄ευχαριστώ!