Δυό μέρες στην Μύκονο - Μέρος ΙΙ

Είναι πολλοί όσοι νομίζουν ότι στην Μύκονο δεν γίνονται πολλά πράγματα πέρα από το γνωστό γλεντοκόπι, που παρουσιάζει εμμανώς για τους δικούς του λόγους, το Δελτίο Ειδήσεων του STAR CHANNEL από την Πασχαλινή περίοδο μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Ωστόσο, αν κοντοσταθεί κανείς για λίγο στον (απαράδεκτο) Πίνακα Ανακοινώσεων, που βρίσκεται πάνω στην πλατεία της Λάκκας, στην μάντρα του Δημοτικού Σχολείου κι ακριβώς δίπλα στο περίπτερο, ίσως καταφέρει να ξεχωρίσει ανάμεσα στις πολλές και διάφορες ανακοινώσεις εκείνες, που δείχνουν ότι τουλάχιστον κατά καιρούς κάτι ενδιαφέρον γίνεται.

Δεν είμαι από εκείνους, που καταφέρονται κατά του κοσμικού χαρακτήρα του νησιού. Ο χαρακτήρας αυτός είναι μια πραγματικότητα, που έδωσε ανάσα ζωής στους ντόπιους και που, όσο τηρούνται ορισμένοι κανόνες - που δεν τηρούνται πάντα - μπορεί να έχει και θετικά στοιχεία. Σε κάθε περίπτωση, ο χαρακτήρας αυτός είναι δεδομένος και αποφέρει κέρδη, που μερικές φορές βρίσκουν σωστή χρήση...
Σε επίπεδο Δήμου, είμαι πεπεισμένος ότι, με βάση τα κέρδη από τον Τουρισμό, μπορούν να γίνουν πολύ περισσότερα πράγματα, ως προς τους δρόμους, την πρόσβαση σε παραλίες, την καθαριότητα στο νησί. Μπορούν, επίσης, να γίνουν ακόμη περισσότερα και στον τομέα των πολιτιστικών δραστηριοτήτων, που, μαζί με άλλα πράγματα, θα βοηθήσουν το νησί να μη ερημώνει τον Χειμώνα, τους νέους να αναπτύξουν ενδιαφέροντα, τους μεγαλύτερους να διευρύνουν τους ορίζοντές τους...

Μπορεί, λοιπόν, να μη γίνονται πολλά πράγματα, αλλά, πάντως, με την υποστήριξη του αρμόδιου Δημοτικού Φορέα, της ΔΕΠΠΑΜ, γίνονται ορισμένα και αξίζει τον κόπο να στεκόμαστε σ' αυτά.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα, η Θεατρική Ομάδα της Μυκόνου ολοκλήρωσε έναν κύκλο παραστάσεων με αποσπάσματα έργων του Αριστοφάνη, συνεχίζοντας έτσι τις τακτικές ετήσιες παραγωγές της.

Όταν, πάντως, έφτασα στην Μύκονο είχε μόλις τελειώσει η Έκθεση Φωτογραφίας και άρχιζε η Έκθεση Ψηφιδωτού και Αγιογραφίας στον φιλόξενο χώρο της ΔΕΠΠΑΜ, πάνω στο Ματογιάννι.

Αν έχω καταλάβει καλά, το Εργαστήρι του Ψηφιδωτού λειτουργεί στην Μύκονο με φροντίδα "Αστερία". Η "Αστερία" είναι ένα πραγματικά πολύ καλό εργαστήριο ψηφιδωτών, που βρίσκεται αριστερά του Πρακτορείου των εφημερίδων της Χώρας, πίσω από τον "Μαδούπα", και που, όσο κι αν δεν το πιάνει εύκολα το μάτι σου, διαθέτει πολλά μικρά και μεγάλα αξιόλογα κομμάτια της σπάνιας αυτής Τέχνης.

Θα σταθώ ιδιαιτέρως στο Αγιογραφικό κομμάτι της Εκθέσεως, καθώς έχω ιδιαίτερη αδυναμία στην Τέχνη αυτή, που αποτελεί σπουδαίο κομμάτι και συνέχεια μιας Ελληνικής παραδόσεως, η οποία με το ένα πόδι μπορεί να πατάει γερά σε επίσημα καλλιτεχνικές βάσεις, με ρίζες στο Βυζάντιο κι ακόμη πιο πίσω, αλλά με το άλλο πόδι πατάει εξ ίσου γερά στην διαχρονικά αυθόρμητη έκφραση της λαϊκής ψυχής και των πνευματικών της αναγκών, στην πρόσληψη και στις ερμηνείες των απλών ανθρώπων για τον βίο και τα κατορθώματα των Αγίων.

Βρήκα εξαιρετικά εκφραστική την αποτύπωση των δύο έφιππων Αγίων μας σε εναγκαλισμό και ασπασμό.

Αλλά εκεί που θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή όσων ενδιαφέρονται είναι στο χέρι - και, πίσω από το χέρι, στην ψυχή - του Νικόλαου Κ. Βη, που μετείχε στην Έκθεση με τις δυό επόμενες εικόνες. Εικόνες, που χρματικά, εκφραστικά και κινησιολογικά μιλούν από μόνες τους...