... δεν θα μπορούσε νάναι παρά από βράχο - βράχο, που αντέχει στον χρόνο, στον καιρό... και στους ανθρώπους ακόμα... Θάναι εδώ αυτή η καρδιά για χρόνια πολλά, πολύ ύστερα από μας κι από τα παιδιά μας. Θάναι εδώ για πάντα, όταν θάχουμε πια γίνει σκόνη κι εμείς και τα σημερινά μας έργα, έργα Κυβερνητών, έργα αρχόντων κι έργα ταπεινών, που, όμως, το ίδιο την πληγώνουν...
3 σχόλια:
Εύχομαι να αντέξει και στους ανθρώπους, πολλές πέτρες βράχια έγιναν θρύψαλα για να ντύσουν τη ματαιοδοξία μας:(
Είναι πολύ όμορφη, την κράτησα και αν μου επιτρέπεις θα ήθελα να την δημοσιεύσω με αναφορά σε σένα φυσικά.
Καλό ξημέρωμα Asteroid
Καμμιά αντίρρηση, Margo!
Σε καλημεριζοασπάζομαι...
:-)
Από βράχο και απο αγάπη..:-) Μαγική φωτογραφία, οπως πάντα..
Δημοσίευση σχολίου